ilkokul

ben bir ilcede buyudum ve bir devlet ilkokulunda okudum.. o zamanlar bizim okulumuzda hergun sabah saat 9`dan 3`e kadar surekli bir cocuk doktoru bulunurdu.. hastalandigimizda ogretmenimiz bizi odasina yollardi.. orda muayene olur, eger cok hastaysak hazir raporumuz da yazilir ve eve yollanirdik.. eminim o yillarda bizimki gibi okullar vardi.. yillar gecti, bir daha hic boyle olmasi gerektigi gibi olan okul gormedim.. hersey gun gectikce daha kotuye gidiyor :(

cember ( 05.05.2005 )

ilkokul hayatımızın ilk başlangıç noktasıydı daha dün gibi hatırlıyorum okula gittiğim ilk günü, yüzlerce çocuk okulun bahçesinde acemice sıraya girmişler sınıflara dağıtılmayı bekliyorlardı ağlayanlar sızlayanlar hep iç içeydi, iyi ve kötü kavramını daha kavrayamadığımız yaştaydık kalpler daha kirlenmemişti,çocuklarının yanındaki anne ve babalar büyük bir ciddiyet içinde çocuklarının sınıflara dağıtılmasını beklerdi ve çocuklar sınıflara dağılırdı. ve hayatımızda yeni bir dönem başlamıştı, okulumuz bayağı büyük bir okuldu sınıflar 30 kişi civarındaydı yazmışken okulumuzun isminide yazayım belki bu güzide sitemizde okul arkadaşımıza rastlarız okuduğum ilkokul zeytinburnu kazım özalp ilkokuludur, başladığım yıl 1977 dir. ve okulda ilk gün; öğretmenimiz kısa bir konuşma yapar ve kendini tanıtırdı sonra bir liste verir velileriniz bunları alsın derdi. oturduğumuz semt o yıllarda fakir bir semtti ve bazı öğrenciler öğretmenin istediklerini getiremezdi ve öğretmen sorardı, evladım sen niye getirmedin? çocuk sınıfın ortasında ezgin bir vaziyette sıkıla sıkıla cevap verirdi, babam fakir öğretmenim alamadı ve dersler başlardı ilkönce alfabe sökülmeye çalışılırdı ve sonra tabii ki elde birler ikiler başlardı ve başarılı olan öğrenciler öğretmenlerinden aferim alırdı ve sonra kırmızı kurdelayı tanıdık bu bir başarı simgesiydi ve kız çocuklarında daha çok görürdük. ve okulun eğlenceli bölümleri teneffüsler o kısa molalar bize ne kadar uzun gelirdi, hademe zili çaldığı anda merdivenlerden kafamızı gözümüzü patlatma riski olmasına rağmen deli gibi koşar atardık bahçeye kendimizi, top oynamak yasaktı ve çocukluğumuzun değişik oyunları vardı onları oynardık. beden eğitimi dersi haftada birgündü ve en sevdiğimiz dersti biz çocukların. okuldan gündüz çıkardık ve eve giderdik önlüğün yakanın düğmeleri açık vaziyette annemiz bize nefis yemeklerini hazırlar hem çizgi film seyreder hem yemeğimizi yerdik ve sonra kendimizi dışarı atardık verilen ödevler umurumuzda bile olmazdı.ve cuma günleri en sevilen gün olurdu istiklal marşımız okunur ve herkes sevinç içinde evlerine koşardı, günümüzde bile cuma en sevilen gündür. sonraları sınıfları geçtikçe ve yaşımız büyüdükçe karşı cinse ilgi duymalar, aşık olmalar başlardı birçoğumuz öğretmenine aşık olmuştur hadi itiraf edin sizde olmadınız mı? sıkılmadan yazın herkes bu sitede arkadaşça anılarını paylaşıyor, ben 4,ci sınıfa giderken hülya öğretmenimden hoşlanırdım gerçekten çok güzel bir kadındı ve bir kaç arkadaşım daha hoşlanırdı birde sınıfın en güzel kızına aşık olurdu herkes ve sınıf başkanı olmak için birbirimizle yarışırdık kıza karizma yapacağız diye, ilk göz ağrısı dediğimiz olay hep ilkokul yıllarında başlamıştır ve ben bahçede sabahları sıraya girerken sınıfın en güzel kızının yanına denk gelmeye çalışırdım kazayla dirsekler veya eller birbirine değdiğinde heyacanlanırdım ve kalbim güm güm diye atardı o nasıl bir duygudur öyle ve tabii ki ilkokul bitip orta okula başladığımızda bütün bu anlattıklarımdan ayrılmak zorunda kalırdık ve hepsi anılarımda her daim hatırlanacak şekilde yerini alırdı ne zor gelmişti bana arkadaşlarımdan ve okulumdan ayrılmak. ve yıllar geçer sen ilkokul arkadaşına yolda rastlarsın veya aşık olduğun kıza ne derin bir duygudur onu yaşamak yaşayan bilir arkadaşlar, ilkokul yılları hayatımızın en güzel yıllarıydı...

sahaf ( 02.07.2005 )

herkesin iyi kotu bir ilkokul hatirasi muhakkak vardir,benim okulum ıstanbulun merkez semtlerinin birindeydi,ozel degildi ama cevrada oturanlarinin cocuguydu cogunlugu,ilkokul ogretmeni insanin yasaminda etkisinin buyuk oldugunu dusunuyorum,benim sansim pek olmadi bu acidan bizim hoca koyden kente yeni gelmis bunu kendine kompleks edinmis ve o yasta cocuklarin eline teslim edilemeyecegi birisiydi..sinifta tembel caliskan siralari olusturur ve kimlerin durumu iyi degilse onlarla pek ilgilenmez ve hakir gorurdu...bizim durumumuz allaha sukur iyiydi ve bizdende hediye beklerdi ,velim fazla muhatap olmadigi zaman kendisi ile bunun sonucu bana patlar gelmek zorunda birakilirdi..o kadar aklimda kalmiski kendisi bitirdikten 5 sene sonra gittim gormek icin 1994 lerde ama zaman gecmis tabi ..neyseki sinifimiz iyidi arkadaslik adina hatiralarimiz kaldi..sonra duydum emekli olmus..hicbisey ifade etmedi benim icin ..o yuzden bunu hatirlarim cocugumun ogretmeni muhakka saglikli bi tip olacak sonucta cocugu o yasta annenin koynundan alip ogretmene teslim ediyorsun...

28 ( 15.12.2005 )

ilkokul yıllarımı hayel meyal hatırlıyorum sokakta sabahtan akşama kadar oyunu bırakıp ilkokula başlamak bayağı zor gelmişti ama güzel anılarımın çoğu ilkokul yılarımdaydı.

cengo ( 10.01.2006 )

iklokulda bi arkadaşım vardı birbirimize sinir olurduk her ders didişirdik nerdeyse bigün öğretmenimiz bu kavganın sebebi nedir dedi anlaşamazsanız ailelerinizi çağırıcam dedi ikimizinde ödü koptu allah ailelerimiz gelirse yandık dedik bizim gavga sebebimiz bi oğlan yüzündendi çünkü daha 5. sınıftaydık ailelerimiz bunu duyarsa yanardık daha o yaşta oğlanlar için kavga ediyolar diyecek ve bize amma kızacaklardı kesin bizde aman öğretmenim biz sadece şakalaşıyorduk dedik öğretmen yemedi tabi bizde o günden sonra kavgalıyken nerdeyse kardeş gibi olduk şu anda ikimizde 42 yaşındayız o günleri hatırlayıp gülüyoruz..........

çatlak ( 25.01.2006 )

ilkokul yıllarımı çok güzel geçmişti. bir arkadaşıma yaptığım şakanın vicdan azabını hala içimde duyuyorum.ayşe ile ben aynı cocuğu seviyorduk.onun metini sevmesini kıskandım.ve metinin defterine seni seviyorum yazdım not ayşe dedim .metinde yazıyı öğretmene gösterdi.öğretmen ayşeyi çok kötü dövdü.korkumdan ben yazdım diyemedim.sadece şakaydı öğretmene anlatacağını hiç düşünmedim. ikiside çok sevdiğim arkadaşlarımdı.çok üzgünüm ayşe seni seviyorum 1977 doğumluyum ablası filiz ve ikiz kardeşlerine sevgiler

üzgün ( 10.02.2006 )

ilkokul günlerimi nasıl unuturum sabah erkenden kalkar kahvaltımızı edip sütümüzü içerek dışarı çıkar servisimizi beklerdik sonra okulagidip sınıfa girerdik defterlerimizi açıp yaptığımız ödevi öğretmenimize gösterirdik oda imza atardı hiç unutmuyorum arkadaşımla benim aramda bir kız öğrenci vardı onu ara sıra döverdik tenefüste bahçeye çıkıp oynardık çok sevdiğim bir arkadaşım vardı onunla oraya buraya koşup dururduk sonra derslerde bazen hayaller kurardık ilkokul günlerim çok güzeldi o günlerimi unutamam

murat kalyon ( 24.02.2006 )

ilkokul 3.siniftaydim galiba ozamanlar hergun butun siniflara bedava findik dagitirlardi.bizde cok sevinerek yerdik ama tadi hep bir tuhafti.ben o findiklarin radyasyondan dolayi dagitildigini cook sonralari ogrendim.aklima geldikce hep kizarim.insanlar kucuk cocuklara bunu nasil yapar aklim almiyor?

esse ( 27.03.2006 )

ilkokul günlerimi unutamam daha tam gün aydınlanmadan kalkar yemeğimizi yer sütümüzü içer kapının önünde servis beklerdik sonra okula gider derslere girerdik defterlerimizi açıp öğretmenimizin bize verdiği ödevi gösterirdik sonra tenefüste arkadaşımla oynardık okulun bahçesinde oraya buraya koşardık ismail le ikimizinde sevmediği bir çocuk vardı adı tarıktı çantamızı yere atar tekmelerdi sonra ismail in annesi gelip öğretmene şikayet etmişti öğle tatilinde okula yakın olduğu için yemeğe amcamın evine giderdim arkadaşımın evi de oraya yakındı sonra tekrar servisle eve gelirdim dersimi uykum olduğu zaman annem yapardı okulumun adı istanbulun güzide ilçesi olan güzelce hisar ilkokuludur

yanlız kurt ( 06.04.2006 )

gülbağ ilkokulu... şimdi gülbağ selim sırrı tarcan ilkokulu... bizim ailemizin tüm gençleri oradan mezun.. benim öğretmenim birinci sınıfta saliha öğretmendi sonraki dört yıl boyunca necati öğretmen öğretmenimiz olmuştu. saliha öğretmen hala bir anne şefkatiyle canlanır gözümde.. necati öğretmense sadece son gün ağlarkenki haliyle aklımda, sanırım ondan böyle bir duygusallık hiç beklemiyordum. serenay vardı, çiğdem, kenan, ümit, nurcan vardı bir de.. ben önce kenana sonra da ümite aşık olmuştum. ilkokul birinci sınıfta kenan aşkıma karşılık vermişti. bahçede elele dolaşırdık kenanla.. sonra ne oldu bilmiyorum, hatırlamıyorum.. ama hatırlamak için uğraşacağım..

filozof ( 21.04.2007 )