bu oyun bana ,sıcak yaz akşamlarının en sevdiğim tatlı heyecanını yaşatırdı. biz genelde ebe kalmamak için mahallenin en tıfıl çoğunu ebeleyip eve kaçardık.tıfıl kapı önünde hırsından ağlayarak evinin yolunu tutardı. bizim mahallede pejo selim dediğimiz hızlı koşan,inatçı bir arkadaş vardı.yine sıcak bir temmuz akşamında ben pejo selim i "akşam ebesi" diyerek ebeledim.sen misin ebeleyen,pejo arkada ben önde ;o zamanlar ankara mamak ta oturuyoruz.üreğil den başlayıp samsun yoluna,ordan derbent ilkokulunun arkasındaki camiinin avlusuna ve nihayet bağderesi tren istasyonuna kadar beni kovaladı.akşam ebeliğini kabullenerek o akşam bu oyunu bitirebildi.abartmıyorum tam 2 saat ordan oraya koşmuştuk..şimdiki gibi aklımdadır o oyunun heyecanı. |
