çocukluğumuzda okul sinemaları vardı. hersalı öğleden sonra okulun konferans salonu bozması büyükçe odasına, perde gerilirdi. bir gün önceden de oynayacak filmin afişi koridora asılırdı. bütün çocuklar koşa koşa giderdik okula. bu kez sokak elbiselerimizle tabi ki. en çok da "hababam sınıfı" filmleri gelirdi, deli olurduk onları seyretmek için, hala da deli oluyorum aradan tam 27 sene geçmiş olmasına rağmen. kimbilir kaçyüz defa seyretmişimdir bu mükemmmel ötesi seriyi... iyiki de çekmişler zamanında. şimdiki yeni çekilen o ucube, ebleklik abidesi hahabam filmleri (yeni jenerasyon dedikleri nane) bunların yanında nal toplar, 10 kilometre yakınından bile geçemezler. şimdi büyüdüm ve bu sefer de lise yıllarım aklıma geliyor onlara baktıkça... heeey pertevniyal heeeey!... |
