okuma alışkanlığımı bu dergiye borçluyum. mustafa kemal atatürk ü anmayan bi dergi olduğu için babam almamı istemezdi ama engelemezdi de. şimdi düşünüyorum ne kadar demokrat birisiymiş babam. gıdı gıdı köşesine bayılırdım. dünya gençlik merkezinin tam sayfa reklamı yayınlanmıştı bir süre. istanbulda burayı gördüğümde dergi aklıma geldi. demek reklamların ne kadar etkisinde kalıyor çocuklar. hala elimde duruyor dergiler. bir insan yıllarca sağ fraksiyondan bir dergiyle büyür de sosyalistim ya da atatürkçüyüm diyebilir mi. ben diyorum. demokrasi bu olsa gerek. yaşasın türkiye çocuk. |
