zetina dikiş makinasında ki o genç kız bendim.sahiplerini falan tanımam.ne şöhret umrumdaydı,ne fiziki güzellik, ne de zetina.yurdumun insanlarını,uğraşlarını vb.vb.su içercesine tanımak istiyordum.daha o yaşta ülkemizin ve gençliğin geleceğine kafa yoruyordum.sessizce ve kendimce.elimden geleni yaptım.üzgünüm çocuklar,ekonomomiz gene dışa bağımlı.gençlik gene işsiz.cari açıklarımız aldı başını gidiyor.sosyal,toplumsal,kurumsal sorumluluklarımızın yerini neler almış biliyorsunuz...kısacası rüyalarımız bile taş yığını.... |
