efsanevi kalecimizdir.benim aklımda kalan en büyük yanı,her fener maçı öncesi gazetelere"bu maç kalem kapalı kardeş" der ama her maç gol yerdi,buna çok kıl olurdum.ama onu çok ama çok severdim.....4-3 lük maçtan sonra hüngür,hüngür ağladığımı ama onun elinden geleni yaptığı için dudağımı sıkıp,sana küfür etmeyeceğim dediğimi çok iyi hatırlıyorum....o gün stadyumdan semtimize ayaklarım gitmek istemiyordu...çünkü simoviç yine aynı haltı yemişti.."kalem kapalı demiş ama kaleyi açık unutmuştu......"onun jübilesinde inönü stadında everton la oynadığımız maçta yine ağlamaklı olduğumu ve acısıyla-tatlısıyla bütün unutulmaz maçların film şeriti gibi gözümün önünden geçtiğini de hatırlıyorum...esas beni bu yazıyı yazmaya zorlayan olay,çok yakın arkadaşlarım olan "ikizler-sedat ve vedat ın" simoviçle çekilmiş ve galatasaray dergisinin bu ayki sayısında yayınlanan resmini görmek sebep olmuştu....evet o zamanlar birer çocuktuk,şimdi ise 30 larda birer adamız,ama sevgimiz aşkımız yine aynı.....yine trübündeyiz,yine bağırıyoruz,çağırıyoruz,üzülüyoruz,gülüyoruz.....zamanla her şey yıpranıyor,değişiyor,değişmyen tek şey renklere olan aşkımız......we love you simoviç.....(ultraslan eyüpsultan)www.uaeyupsultan.com |
