1980 senesinde eve ablam getirmişti posterini.herkes pek sevmiş,babam sunta lama yapıştırıp odamıza asmıştı.ilk andan beri nefret ettim resimden ki çok ama çok duygusal bir çocuktum herzaman. ama o resim bende çok kötü hisler yarattı,korkuttu. asmayın dedim ama dinemediler. stıkları andan itibaren hergece kaabuslarıma irdi.kabuslarımın tek konusuydu. gündüzleri okulumu bile etkilemeyecek kadar unutuğum ama geceleri kabuslarımda hergece hergece bni ağlatan ve ağlatarak uyandıran bir resimdi. gözleriyle beni izler,bazan ağlar bazan güler bazan da çok şeytansı davranırdı. resim 3 boyut kazanır, duvardan çıkıp yanıma inerdi. anneme anlatırdım ağlayarak. ablam seviyor diye çıkarmazdı duvardan, saçma derdi.rüyalarımda resmi duvardan indirir atardım ama duvarda kabararak belirird ve beni gene rahatsız ederdi rüyamda. bu tam 4 yıl sürdü.sonra izmirde yeniasır gazetesinin ana sayfasında o resmi kapakta ilk haber gördüm bir okul dönüşü. kapıcı kağpıya bırakmış annem eve almayı unutmuştu. yerde paspasın üstünde gazeteden bana bakıyordu. elime aldım gazetenin katını yvaşça açtım. uğursuz resim |
