soğuk ve yağmurlu bir antalya sabahı idi.annemim telefonu ile uyandım.annem belki de türk "adam olacak çocukları" için en benimsenmiş, en sevilmiş ve en örnek alınmış insanın yani barış manço nun vefatını haber veriyordu bana. televizyonu açtığımda senelerce pazar günleri bizleri diyar diyar gezdiren, nice çocukları adam eden o güzel insanın şarkıları yayınlanıyordu.
herkeste hüzün vardı.
bir anchormanimiz bundan böyle haberleri barış şarkıları ile bitireceğine söz verdi. kimileri günlerce onun şarkılarını yayınladı.
aradan çok değil bir sene geçtiğinde barış abimizin en çok korktuğu başına geldi. artık adı buralarda fazlaca anılmıyordu.. büyük klip kanalları artık o nun kliplerini değil yeni yetmelerin zıpır kliplerini yayınlıyorlardı. ünlü anchormanimiz haber bültenini artık o nun değil de başkalarının şarkıları ile bitirmenin hesabı içinde idi.
ama barış abi miz yetiştirdiği çocukların gönlündeki yerini daha da sağlamlaştırıyordu.
bunu sağlayan ne klip kanalları ne de anchormanlerdi.
bunu sağlayan gün geçtikçe o nu bize daha iyi anlatan ve asla değerini kaybetmeyen şarkıları idi.
allah rahmet eylesin. |
