en sevdiğim oyuncağımdı... parça parça böler yeni kıyafetlerle yeni adamlar yapar ama boğazlarının boş kalmasından hiç hoşlanmazdım... fular yoksa adam da yapmazdım... atların hastasıydım. kuzey kalesi efsaneydi benim için... sadece bir kere bir arkadaşımda görmüştüm içim gitmişti... karne dönemlerinde alınırdı mini mekanik... bir dönemin sonunda almak için gittiğimiz yerde sadece trafikçi seti vardı alabileceğimiz boyutun... çok da içime sinmeden almıştım onu... sonraki hafta annemle çarşıda gezerken posta arabalısını gördüm aynı boyuttaki setin hem de 4 tane atı ve kovboyları vardı... eve kadar kendimi zor tuttmuştum ve eve gelince kapanıp satlerce ağladığımı hatırlıyorum... şimdi bile ağlamaklı oldum yav... bulsam da mini mekanik oynasam... |
