bir şey söyleyeyim mi, tam bir rezillikti, o kırmızı, belden aşağıya doğru genişleyen ve dizin az altında biten gocuk... bir keresinde arkadaşım ve annesiyle kadıköye gitmiştik, o günü hiç unutamam, hiç bu kadar utanmamıştım desem yeridir.. yok yok bir kez daha utandım.. ve gerçekten hayatımda hiç bu kadar utanmamıştım.. bir arkadaşım vardı serenay, ona dedesi ve abbannesi bakardı, pek popüler bir kızdı ilkokulda, zenginlerdi, bir sürü gzel oyuncağı vardı evde, aklım çıkardı onlara gidince.. bir gün yine onlara ders çalışmaya gittim, çoraplarımı yeni giymiştim daha, temizdi, ama serenayın halası kapıda ayakların kokuyor diye çoraplarımı çıkarttırmıştı bana.. o kazulet kadını hiç unutmuyorum, serenayı da, dedesini de, babannesini de.. o günü de.. |
