ilkaskim mahallemizden olan ve almanyada oturan feray isminde bir kizdi.burada onu anlatmadan gecmek istemiyorum.yazimin sonunu okudugunuzda eminim duygularimi anlayacaksiniz.okadar güzeldiki kipkivircik saclariyla bebeksi yüzüyle asksa yasadigim eger askti inaniyorum.senede belki bir ay görüyordum ama oda bana yetiyordu.daha sonra annesi kesin dönüs yapti.artik hep buradaydi ve ben platonik ask yasiyordum.zaman icinde büyüdük ayri mahallelerde yasadik bir sürü kiz arkadasim oldu ama nezaman onu görsem hep icim yanardi.annesine anne diye hitap ederdim.tabii bu ayni mahalleden olusumuzdan gelen sammimiyetten ileri geliyordu.anneside beni cok severdi.neyse kisa gecmek istiyorum zaman icinde hatali oldugumu hissederek yaptigimin yanlis oldugunu düsünerek zaten belli edememis oldugum askimi sakliyarak onunla sadece kardes gibi oldum ve dogru yaptigimi anladim.cünkü olmayacak birseydi.zaman icinde evlendim tabi oda.tapacak kadar karimi cok seviyorum.ama 2-3 hafta evvel aldigim bir haber beni yikti.ferayi kaybetmistik.ani gecirdigi kalp krizi sonucu ailesini sevenlerini ama en önemlisi kücük kizini yanliz birakmisti.ayni gün isyerimde koca gün gözlerim hep yasliydi benim askimla evlenmemde bile onunda hakki vardi.nur ıcınde yat feray mekanin cennet olsun seni hep sevdik ve sevecegiz.sen herzaman kalbimde yitirdigim kücük kardesim olarak kalacaksin seni cok seviyoruz.

Toplam Puan=0...

misterno ( 29.05.2007 )