su tabancalarının çok fiyakalı ve farklı ebatlardaki durumu günümüzde de varlığını sürdürmekle birlikte benim asıl kastettiğim, son derece ilkel ve bu değişimin başlangıcına ilişkin bir oyuncak. aslında bunlara oyuncak diyemezdiniz, zira herhangi bir pril kutusundan pek farklı değildi. sadece ve sadece dış plastiği tabanca şeklinde yapılmıştı. tetik falan gibi olaylar tabiiki yoktu. suyu ağzındaki tıpayı çıkarıp koyardınız. tıpa deliği de küçük olduğu için musluğun altında yarım saat tabancayı dik bir vaziyette hizalama ile uğraşırdınız. tabanca dolunca o küçük tıpayı yeniden takardınız. (dikkat tıpayı kaybetmeyin, kaybolursa yandı gülüm keten helva...) sonra sıra su sıkmaya gelirdi. suyu tabancayı tuttuğunuz kabzayı sıkmakla atabilirdiniz. tabanca çok dolu olduğu zaman bunun yapılması daha kolay idi, çünkü hafif bir sıkma ile su kolaylıkla atılabiliniyordu. (doğal olarak şu zorluğu da gözönüne almak gerekir ki, tabanca çok dolu olduğundan hayatta hedef alma gibi bir olayınız olmuyordu, misal hapşırsanız, hafifçe tabancayı sıkmış olacağınızdan su fışkırtırdı.) tabancadaki su biraz boşalınca kontrolü daha kolay olurdu. ne kadar sıkıp nereye kadar suyun ulaşabileceğinizi anlardınız. sonra yine meşakkatli süreç başlardı. suyun bitmeye yakın dönemi...su yarı ve yarıdan fazla dolu iken, tabancanın kabzasından veya herhangi bir yerinden sıkmak yeterli iken, su seviyesi azaldığı zaman mutlaka aşağıdan sıkmak gerekirdi. sadece aşağıdan sıkmaz yeterli olmaz, sıkıştırdığınız alanın geniş olması gerekirdi ki aşağıdaki tüm suyu, tıpa yani namlu seviyesine çıkartabilesiniz...bu sefer iki elle beraber plastik üzerinde bir güç gösterisi başlar, gelen iki damla su da heba olur, çoğunlukla kendi üstünüze gelir, bu arada düşmandan da epeyce nasibinizi alıp ıslanırdınız...tabancaların plastikleri çok sert değildi ama çok yumuşak da sayılmazlardı. böylece çok fazla sıkılmaya rağmen deforme olmaz ve su sızdırmaz, bununla birlikte üzerine güç harcandığı zaman, arşimet kurallarının elverdiği ölçüde kullanıma izin verirdi. bu tabancaların çok fazla boyutları olmazdı. genellikle kovboy tabancaları büyük boyu teşkil eder yaklaşık uzunluğu 25-30 cm olurdu. küçükler ise eski pistol tabancalarına benzerdi. bunlar da yaklaşık 20 cm kadardı. bunlar küçük kabzalı olduklarından dolayı, su genelde namlu seviyesinde birikir ve suyun sıkılması kolay olurdu fakat kötü tarafı, hacminin küçük olmasından dolayı sık sık doldurma gerektirmesiydi. genelde pazarda satılan (zaten o dönemler oyuncakların büyük çoğunluğu ya cocuklar tarafından yapılıyor, ya da pazarda satılıyordu) bu tabancalar ekseriye gök mavisi veya siyah oluyordu. başka bir renkte su tabancası gördüğümü hatırlamıyorum. bir de bu su tabancalarının doldurulma işlemi genellikle varsa çeşme, yoksa en yakın camiden gerçekleştirilirdi. her ne kadar tabancalar havalı olsalar da, içi su dolu vaziyette taşınması her zaman zordu, çünkü bunu elinizde taşısanız bir dert, pantolununuzun cebine koysanız ayrı bir dert, çünkü tıpa aşağıya geldiği müddetçe, önünde herhangi bir kapak olmadığından cepten aşağıya damlalar düşer, siz de işemiş pozisyonuna dönerdiniz. genellikle su savaşlarınının başlangıcında kullanılan su tabancaları, savaş bir kez çıktıktan sonra, yerini daha konvensiyonel silahlara bırakırdı : pril ve lüks bulaşık kutuları : amaç ıslatmak olduğu için daha fazla suyu, daha geniş delikten daha uzağa (olimpiyat sloganı gibi oldu ama neyse) daha rahat bir şekilde atabilir, düşmanı (komşu çocuğu) sıçana dönüştürebilirdiniz. genellikle yazın oynanan ve kimseyi ıslatmaktan başka bir zarar vermeyen, yaralamayan, üstelik de herkes ıslanınca kavga çıkarmadan oyunu doğal olarak bitiren su tanklarının baş kahramanı su tabancaları zamanının en sevimli oyuncaklardandı... |
