bir rüzgar esti ta eskilerden
yıkılmış evler ve depremlerden
oyuncak yaptığım kendi kendime
üstüste dizilmiş tezeklerden
bir rüzgar esti ta eskilerden
taş toprak fındık bahçelerinden
babamın yırtık elbisesinden
bayramlık dikildiği günlerden
çocukluğum çocukluğum
bir boşluk var anlayamıyorum
kapkaranlık derin bir kuyu var
bir türlü içinden çıkamıyorum
çocukluğum çocukluğum
eksik bir şey var bilemiyorum
o zamanlardan yasaklamışlar
doyasıya doyasıya ağlayamıyorum
diye giderdi ve rahmetli pek güzel söylerdi
|
