ortaokula yeni başladığım dönemde çıkmıştı oralet,çok iyi hatırlıyorum okulumuzun bir çaycısı vardı adem efendi diye,fakir ama çok temiz kalpli,çok yardımsever,bu devirde hani derler ya bulunamaz insanlardan biridir diye işte öyle bir insandı,fmf hastası olduğum için okulda iken zaman zaman krizlerim gelirdi,paltomu giyip ellerimi cebime sokuşturduğum zamanlar yanıma gelir küçük çay ocağına içeri sokup sen burada ısın ateşin yanında sana bi oralet yapayıp iyi gelir derdi,ben daha çok çay severdim hala da çayı daha çok sever tercih ederim ama oralet deyince aklıma hep adem efendi gelir,beni korur kollardı,herşeyimle ilgilenirdi,şunu açık yüreklilikle diyebilirim ki toyluk çocukluktan gençlik dönemlerime geçişlerde kendi akrabalarım içersinde amcalarım bile adem efendinin bana yaptığı iyilikleri ve yardımseverliği yapmamıştır,hayatım boyunca unutamayacağım ve gözü kapalı hiç düşünmeden hakkımı helal edeceğim ve ettiğim bir insandır okulumuzun adem efendisi benim ise adem amcam,oralet sayesinde iyi ki tanımışım böyle iyi bir insanı.
saygılarımla |
