çocukluk mahallemizde siyah kuşak kareteci bir genç bakkal amcamız vardı,o yıllarda dilim kolonyaya dönmezdi,kolonyaya koyanya derdim,birgün eve kolonya lazım olduğunda bir saat bakkalda dil döktüğümü hatırlıyorum benden şundan istiyorum aha işte şundan koyanya istiyorum demiştim derdimi bir saat anlatamamıştım sonra beni bir başka amca gel hangisinden ne istiyorsun elinle dokunarak göster deyip beni havaya kaldırıp malzemelere doğru yaklaştırdığımda aha işte bunu istiyorum koyanya istiyorum diyerek şişeye vurduğumu çok iyi hatırlıyorum sonra bana haa kolonya istiyorsun demişlerdi,bende evet işte koyanya istiyorum demiştim,allahım ne ızdırap dolu anlardı insanın derdini anlatamamasının ne kadar kötü ve zor bir duygu olduğunu işte o anda yaşamıştım.
saygılarımla |
