6-7 yaşlarındayken defalarca, bıkmadan usanmadan dinlediğim, tekrar tekrar dinlediğim ayça diye bir küçük kız ve çocuklardan oluşan bir gurup söylerdi,plak olarak sunulmuştu piyasaya. plağın diğer yüzünde kar yağıyor isimli içimi burkan, bir parça vardı. bir amcayla beraber düet yapıyordu ayça bu parçada. küçük kız ın sözleri aşağıdaki gibiydi sanırım: gurup:küçük kız küçük kız söyle bana nerdeydin küçük kız küçük kız söyle nerdeydin dün sabah bekledik oynamaya gelmedin dün sabah bekledik hiç görünmedin ayça: sormayın çocuklar ah neler oldu yüreğim tutuştu gözlerim doldu hani benim bir bebeğim var ya hani yatırınca gözünü kapar ya diye devam ederdi ve şarkının sonunda kırıldı derdi, o kırıldı dediğinde tam bir final olurdu ve ne kadar çocuk varsak o anda hepimiz hüzünlenirdik,neydi bizi bu kadar etkileyen çocukluk evresinin vermiş olduğu saflık mı yoksa o zamanki değerlerimizmi idi...severim 80 leri acısıyla tatlısıyla ilk yıllarımız ilk heyacanlarımızdı,hayat arkası yarın gibiydi her gelen yeni gün yeni umutları yeni sevinçleride beraberinde getiriyordu,büyüdükte ne oldu sanki hayat sıkıntısı,geçim derdi, yoktu o zamanlar böyle telaşlar insanlar fakir ama onurlu yaşıyordu, iyi ki bu site var en azından eski günlerimizi burda yad ediyor ve unuttuğumuz tatlar varsa yeniden hatırlıyoruz..anılarla kalın dostça kalın arkadaşlar... |
