eskiden her mahalle ve sokakta vardı çeşmeler, sokaklarda hava kararıncaya kadar oynayıp yorulduğumuz anlarda ona koşardık kafamızı altına sokar yada kana kana içerdik, mahallede yaşlı bir teyze vardı bize hep tembihlerdi evladım ağzınızı dayamayın solucan gelir diye bende garip bir tedirginlik yaratmıştı teyzenin sözleri hep dikkat ederdim avucumla içerek, hiç solucan denk gelmedi ama bir arkadaşımı dilinden arı sokmuştu musluğun içine girmiş arı vahşet bir olaydı, başka anılarıda vardır çeşmelerin; kovalarına su doldurmaya gelen mahalleli hanımların ve genç kızların sohpet yeriydi, delikanlı abilerimiz az kesmedi mahallenin ablalarını,hatta avlusu geniş çeşmelerde yaz aylarında mahalleli halı yıkardı, bir döneme damgasını vurdu çeşmeler ve zamanla diğerleri gibi yok olup gittiler... |