lambayı yakma, bırak,sarı bir insan başıdüşmesin pencereden kara.kar yağıyorkaranlıklara.kar yağıyorve ben hatırlıyorum.kar...üflenen bir mum gibi söndükoskocaman ışıklar..ve şehirkör bir insan gibi kaldıaltında yağan karın.lambayı yakma, bırak!kalbe bir bıçak gibi giren hatıralarındilsiz olduklarını anlıyorum.kar yağıyorve ben hatırlıyorum. |