o zamanlar pekcok evde posta kutusu yoktu.. postacı mektup getirdiginde asagıdan zili calar ve postaa diye bagırırdı.. kimden gelmis acaba diye bir telas mektubu almaga kosardık.. ya da birileri hergun sordugu icin kimin nerden ya da kimden mektup bekledigini bildiklerinden zarfa bakıp teyzee hadi gozun aydın askerdeki oglundan mektup getirdim derlerdi.. onlar asagı yukarı herkesin derdine ortaktı.. ailenizden biri gibiydiler.. bayramlarda postacılara bayram parası vermek belki de bu yuzden adetti.. ne guzel gunlermis.. |
