kabustu.. o gun murekkep, hokka ve uclu kalemle yazma dersi varsa sinirle okula giderdim.. kucuk, yuvarlak, altı baska ustu baska renk plastik hokkalarımız vardı.. bir de inceden kalına giden numaralı uclu kalemlerimiz .. murekkebi hokkaya doldurur-bu kısmı ayrı kabustu- sonra uclu kalemimizi hokkaya batıra batıra elyazısıyla birseyler yazmaga calısırdık.. kalemin deposu olmadıgı icin bir harfin en kritik yerinde ya da tam iki harfi birbirine baglarken murekkep tukenir, tekrar kalem hokkaya batırılır ve kalınan yerden yazının butunlugunu bozmadan devam edilmege calısılırdı.. genelde her seferinde birkac kisi murekkep hokkasını devirir, sıra ortuleri ve onlukler murekkep lekesi olurdu.. murekkep kurumadan elimiz degdiginde binbir emek harcadıgımız yazımız bozulur, murekkep kagıda acımasızca dagılıverirdi.. cok zordu cokk.. ama belki de bizim kusagın elyazısının simdikilerden daha okunaklı ve duzgun olmasının nedeni bu guzel yazma dersleridir.. |
