pazarda da satılmakla birlikte kendi yaptığımız çok sağlam ve güzel olurdu. pazardakilerin çatalı plastik, lastiği güçsüz olur ve kopardı. kendimiz yaparken ağaçtan güzel bir üçgen dal bulur, çakı ile yontardık. dal çok kuru ise olmazdı, kopma riski vardı. bir de çatalın küçük olması daha iyi idi. taşıması ve idaresi (ele gelmesi) kolay olurdu. daha sonra eczaneden damar lastik alma süreci gelirdi. sonra kendire benzeyen ipler ile çatala bağlanır lastiğin öbür ucuna deri, meşin bağlanırdi. bazen çatal ateşte yakılarak sağlamlaştırlır ve güzelleştirilirdi. kesinlikle savaş ve zarar vermek için kullanmaz, belirlediğimiz hedeflere atardık. daha sonra kullancağımız joystiklerdeki , daha da askerde tecrube edeceğimiz tüfeklerdeki el melekesini kazandığımız yerlerdendir. |
